“Unifikimi të feve”
“E kush kërkon fe tjetër pos Islamit, nuk do t’i pranohet!”
KËSHILLI I PËRHERSHËM PËR PUNIME SHKENCORE DHE FETWA
Falënderimi i takon Allahut,Subhanehu ve teala ndërsa paqa, mëshira, bekimi dhe urata qofshin mbi te dërguarin tone, pas te cilit nuk ka me te dërguar, familjen, shokët dhe tere pasuesit e tij gjer ne amshim, me pas:
Këshilli i përhershëm për punime shkencore dhe fetwa ka shqyrtuar pyetjet qe i janë parashtruar dhe artikujt dhe mendimet, qe janë publikuar ne mjetet e informimit, ne lidhje me temën” Njësimi i feve”; respektivisht, njësimin e Islamit, fesë çifute dhe fesë se krishtere, duke ndërtuar një faltore te përbashkët: xhami, kishe dhe sinagoge ne te njëjtin vend, qofte ne universitete, aeroporte dhe sheshe te hapura (te përbashkëta), pastaj botimin e Kur’anit dhe te Ungjillit brenda një koperinë te vetme…Pas një shqyrtimi dhe studimi te thukte, Këshilli i lartpërmendur vendosi qe:
Së pari: Prej gjerave, qe patjetër duhet ditur muslimani nga feja e tij, është edhe ajo, për te cilën janë dakorduar muslimanet, se nuk ka fe te vërtetë ne sipërfaqen e tokës, përveç Islamit, i cili është përmbyllës i feve tjera, anulues i tyre, dhe si rezultat, nuk ka mbetur asnjë fe ne sipërfaqen e tokës, me te cilën Allahu,subhanehu ve teala, adhurohet ashtu siç Ai ka parapare. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,”E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85)
Islami, pas dërgimit te Muhammedit,Alejhi selam, është përkufizuar ne vetëm atë, me te cilën erdhi Muhammedi, Alejhi selam.
Së dyti: Prej bazave te besimit ne fenë islame është edhe se Kur’ani është libri i fundit qiellor, i cili konsiderohet si anulues i librave te mëparshme, Tevratit e Ingjilit, është mbizotërues mbi to, keshtuqe nuk ka mbetur ndonjë libër, me te cilin lejohet adhurimi i Allahut përveç Kur’anit. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritëm librin (Kur’anin) e vërtetë që është vërtetues i librave të mëparshëm dhe garantues i tyre. Gjyko pra mes tyre me atë që All-llahu e zbriti, e mos pëlqe epshet e tyre e të largohesh nga e vërteta që të erdhi.”.(Maide 48)
Së treti: Patjetër duhet te besojmë se Tevrati dhe Ingjili janë anuluar me Kur’anin, te cilat fatkeqësisht i ka përshkruar edhe shtrembërimi, ndërrimi, shtimi, mangësia, siç është vene ne pah ne shume ajete te Kur’anit, P.sh: ” Për shkak se ata e thyen zotimin e tyre, Ne i mallkuam ata, dhe zemrat e tyre i bëmë të forta (të shtangura). Ata i ndryshojnë fjalët (në Tevrat) nga domethënia e tyre dhe braktisën një pjesë me të cilën ishin urdhëruar. Ti vazhdimisht do të vërejsh tradhtinë e një pjese të tyre, përpos një pakice nga ata”.(Maide 13), ” Eshtë shkatërrim për ata që me duart e veta e shkruajnë librin, e pastaj thonë: “Ky është prej All-llahut”! E për të arritur me të një fitim të paktë, pra është shkatërrim i madh për ta çka shkruan duart e tyre dhe është shkatërrim i madh për ta ajo çka fitojnë.”. (Bekare 79), “Në të vërtetë, një grup prej tyre janë ata që pështjellojnë gjuhët e tyre kur lexojnë librin (për ta deformuar kuptimin) ashtu që ju të mendoni se ajo (shprehje) është nga libri, po ajo nuk është nga libri (i vërtetë), madje thonë: “Kjo është nga All-llahu”! Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për All-llahun”. (Ali Imran 78)
Mu për këtë, ajo qe ka mbetur e vërtet prej tyre është e anuluar me fenë tone, ndërsa pjesa tjetër është ndërruar e zëvendësuar. Pejgamberi Alejhi selam ishte hidhëruar nga Omeri kur kishte pare një flete te Tevratit dhe i kishte thënë” A ne mua po dyshon o biri i Hattabit? A nuk kam ardhe me te (dergaten hyjnore), te bardhe e te pastër? Po te ishte vëllai im, Musai, gjalle, nuk do te kishte patur rrugëdalje tjetër përveç se te me pasonte”. ( Ahmedi, Daremiu dhe te tjerët)
Së katërti: Prej bazave te besimit te fesë sonë është edhe besimi se Muhammedi është vula e te gjithë pejgambereve dhe profetëve, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Muhammedi nuk ka qenë babai i asnjërit prej burrave tuaj por ai ishte i dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve,…”. (Ahzab 40) Nuk ka mbetur asnjë pejgamber, qe lejohet pasimi i tij përveç Muhammedit,Alejhi selam, dhe se po te ishte ndonjëri gjalle prej tyre nuk do te kishte patur tjetër rrugëdalje përveç se ta pasonte Muhammedin,Alejhi selam, ai dhe pasuesit e tij, siç thuhet ne Kur’an” Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: Nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, ju patjetër do ta besoni dhe ndihmoni pejgamberin që vjen pas juve, e që vërteton atë që ju keni pranë vetes. Tha (All-llahu): “A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim”? Ata thanë: “Ne e pranuam”! Tha (All-llahu): “Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju”!”.(Ali Imran 81)
Isai, kur te zbret ne kohen e fundit, ai do ta pasoje Muhammedin,Alejhi selam dhe te gjykoje sipas sheriatit (ligjit) te Muhammedit,Alejhi selam. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Që pranojnë të dërguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (që nuk shkruan as nuk lexon), të cilin e gjejnë të cilësuar (të përshkruar me virtytet e tij), te ata në Tevrat dhe në Inxhil,”.( A’raf 157)
Poashtu prej parimeve baze te besimit islam është edhe besimi se dërgimi i Muhammedit,Alejhi selam ka qene për te gjitha kohërat dhe vendet. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne nuk të dërguam ty ndryshe vetëm se për të gjithë njerëzit, myzhdedhënës dhe tërheqës i vërejtjes, por shumica e njerëzve nuk e dinë.”.(Sebe’ 28), ” Thuaj (Muhammed): “O ju njerëz! Unë jam i dërguari i All-llahut te të gjithë ju. “. (A’raf 158)
Së pesti: Sipas Islamit, duhet besuar se çdo kush qe nuk ka hyre ne Islam, çifut apo i krishtere qofte, mbesin pabesimtare dhe armiq te Allahut,Subhanehu ve teala, te dërguarit te Tij dhe besimtareve dhe se do te jene përherë ne zjarre, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ata nga ithtarët e librit dhe idhujtarët, të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartë,”. (Bejjine 1), ” S’ka dyshim se ata, të cilët nuk besuan nga ithtarët e librit dhe nga idhujtarët, do të jenë në zjarrin e xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë. Të tillët janë krijesa më e dëmshme.”.(Bejjineh 6),etj. Ndërsa Pejgamberi Alejhi selam ka thënë” Pasha Atë, ne dorën e te Cilit është shpirti im, nuk dëgjon për mua asnjë pjesëtarë i këtij ummeti, çifut apo krishtere qofte, pastaj vdes duke mos besuar ne atë, me te cilën jam dërguar,e te mos jete prej banoreve te zjarrit (xhehennemit)”. (Muslimi)
Mu për këtë, kush nuk i shpalle si pabesimtare çifutet dhe te krishterët, ai, bazuar ne rregullin ” Kush nuk e shpalle kafirin kafir (pabesimtarin pabesimtar), ai është pabesimtar”, është kafir (pabesimtare).
Së gjashti: Ftesa për Njësimin e Feve është ftese e ndyre dhe dhelparake, qëllimi prej se cilës është përzierja e se vërtetës me te koten, shkatërrimi i Islamit, shndërrimi ne gërmadhë i bazave te tij dhe nënçmimi i paimagjinuar i ithtarëve te tij. Argumenti për këtë është ” Ata do t’ju luftojnë juve vazhdimisht për t’ju zbrapsur, nëse munden, nga feja juaj.”.(Bekare 217) dhe ” Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njëjtë. “.(Nisa 89)
Së shtati: Prej gjurmëve te kësaj ftese mëkatare është edhe eliminimi i dallimeve ne mes Islamit dhe pabesimit, te vërtetës dhe te kotës, te mirës dhe te keqes, dhe thyerja e murit ndarës ne mes muslimaneve dhe pabesimtareve; (ne mënyrë qe) nuk ka me miqësi e as armiqësi, as xhihad dhe as luftim për ngritjen e fjalës se Allahut,Subhanehu ve teala, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun e as botën tjetër, nuk e konsiderojnë të ndaluar (haram) atë që e ndaloi All-llahu dhe i dërguari i Tij, nuk besojnë fenë e vërtetë, prej atyre të cilëve u është dhënë libri, derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të mposhtur.”.(Tewbe 29), ” Luftoni të gjithë idhujtarët pa dallim, siç ju luftojnë ata juve pa dallim, e dijeni se All-llahu është me ata që ruhen (të këqijave).”.(Tewbe 36)
Së teti: Nëse ftesa për Njësimin e Feve publikohet-është produkt i mendimit te një muslimani, atëherë kjo konsiderohet dezertim nga Islami, sepse kjo bie ndesh me parimet baze te besimit, sepse ai po pajton qe Allahut,Subhanehu ve teala t’i behet shok, te mohohet vërtetësia e Kur’anit, te mohohet fakti se Kur’ani është anulues i librave te mëparmë dhe Islami është anulues i feve te mëparshme, dhe bazuar ne këtë, kjo ide fetarisht është e refuzuar dhe e ndaluar rreptësishtë nga argumentet e Kur’anit, Sunnetit dhe Ixhamit (koncenzusit te muslimaneve).
Së nënti: Bazuar ne argumentet qe parashtruam konkludojme se:
1- Nuk i lejohet muslimanit, i cili beson ne Allahun për Zot, Islamin për fe, Muhammedin për pejgamber, te thërras ne këtë ftese mëkatare, te nxis për te, ta trasoje atë ne mesin e muslimaneve, e lere me t’i përgjigjët asaj, te hyje ne te apo t’iu përkas tubimeve te saj.
2- Nuk i lejohet muslimanet ta botoje Tevratin dhe Inxilin ndaras e lëre më me Kur’an ne kuadër te një kopertine. Kush e bën këtë ose thërret ne këtë, ai është ne një humbje te thelle, sepse ai ka bere përpjekje për bashkimin e se vërtetës (Kur’anit) dhe te kotës (Tevratit e Inxhilit).
3- Sikurqe nuk i lejohet muslimanet ftesës për ndërtimin e një faltoreje te përbashkët (xhami, kishe dhe sinagoge), poashtu nuk i lejohet qe te pranoje fe tjetër përveç Islamit, sepse kjo do te përcaktonte se tri fete janë te pranuara dhe lejohet adhurimi me cilën te duash, pastaj Islami nuk është anulues i tyre, dhe ajo qe nuk ka asfare dyshimi se pranimi i kësaj është kufer (pabesim) dhe humbje nga e vërteta, sepse vie direkt ne kundërshtim me Kur’anin, Sunnetin dhe koncenzusin e myslimaneve, pastaj është pranim se dredhitë, devijimet dhe shtrembërimet e çifuteve dhe te krishterëve janë prej Zotit, qofte i pastër Allahu,subhanehu ve teala, nga këto trillime!!! Poashtu nuk lejohet qe kishat t’i quajmë shtëpi te Allahut,subhanehu ve teala, dhe se ithtarët e kishës e adhurojnë Zotin ashtu siç duhet, sepse ibadeti-adhurimi i tyre nuk është i vërtetë dhe nuk është i ngjashëm me adhurimin ne Islam. Mu për këtë thotë Allahu,subhanehu ve teala,” E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85) Ibni Tejmije, ne njërën nga fetwate e tij kishte thënë: Kishat dhe sinagogat nuk janë shtëpi te Allahut,Subhanehu ve teala; ato qe konsiderohen shtëpitë te Allahut,Subhanehu ve teala janë xhamitë, sepse ato te parat janë shtëpi, ne te cilat mohohet Allahu,subhanehu ve teala, edhe nëse ceket ne to dhe se shtëpitë janë ne te njëjtën pozite me familjet e tyre, meqë familjet e tyre janë pabesimtave atëherë edhe ato janë shtëpi te adhurimit te pabesimtareve”. (Shif: Vell: 22, f: 162)
Së dhjeti: Gjënë te cilën duhet ta dimë është se neve e kemi obligim t’i thërrasim ne Islam te gjithë pabesimtaret, e ne veçanti ithtarët e librit (çifutet dhe te krishterët), duke i ftuar me ane te fjalës se mire, dialogut te ndërsjellë dhe mosleshimit pe asgjë nga parimet islame. Këtë për faktin qe ta përqafojnë Islamin, te hyjnë ne te, ose te vdesin duke ua demantuar tezat e tyre me argumente ose te jetojnë dhe te binden me argumente, thotë Allahu” Thuaju (o i dërguar): “O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njëjtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: Të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos e konsiderojmë njëri – tjetrin zotër pos All-llahut”! E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: “Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)”!”. (Ali Imran 64)
Ndërsa sa i përket takimit, dialogut dhe polemikave me ta, për te anashkaluar ndonjë parim islam, ose për te lëshuar pe siç thotë populli, konsiderohet gjë e kote, te cilën e urren dhe refuzon Allahu,subhanehu ve teala, i dërguari i Tij dhe muslimanet. Qofte i pastër Allahu nga ajo qe ia përshkruajnë!!! Thotë Allahu”…dhe ruaju rrezikut të tyre që të mos të shmangin nga një pjesë e asaj që ta zbriti All-llahu…”.(Maide 49)
Komisioni i lartepermnedur derisa po sqaron këto gjera, shfrytëzon rastin qe t’i këshilloj besimtaret e ne veçanti dijetaret qe t’ia kenë friken Allahut,Subhanehu ve teala, ta ruajnë Islamin nga kërcënimet e qellimkeqive,e ne veçanti nga thirrja famëkeqe” Njësimi i feve”.
E lusim Allahun, qe asnjë musliman te mos jete shkaktar i depërtimit te kësaj teze ne vendet islame…E lusim Allahun me emrat e Tij te bukur dhe me cilësitë e Tij te përkryera, te na ruaje nga këto sprova dhe te na beje udhëzues, ruajtës te Islamit me udhëzim dhe drite deri sa ta takojmë Atë duke qene i kënaqur me ne!!!( )
Përshëndetjet qofshin mbi te dërguarin tone, Muhammedin, Alejhi selam,!!!
Burimi:
NJËSIMI I FEVE
“E kush kërkon fe tjetër pos Islamit, nuk do t’i pranohet!”
KËSHILLI I PËRHERSHËM PËR PUNIME SHKENCORE DHE FETWA
Falënderimi i takon Allahut,Subhanehu ve teala ndërsa paqa, mëshira, bekimi dhe urata qofshin mbi te dërguarin tone, pas te cilit nuk ka me te dërguar, familjen, shokët dhe tere pasuesit e tij gjer ne amshim, me pas:
Këshilli i përhershëm për punime shkencore dhe fetwa ka shqyrtuar pyetjet qe i janë parashtruar dhe artikujt dhe mendimet, qe janë publikuar ne mjetet e informimit, ne lidhje me temën” Njësimi i feve”; respektivisht, njësimin e Islamit, fesë çifute dhe fesë se krishtere, duke ndërtuar një faltore te përbashkët: xhami, kishe dhe sinagoge ne te njëjtin vend, qofte ne universitete, aeroporte dhe sheshe te hapura (te përbashkëta), pastaj botimin e Kur’anit dhe te Ungjillit brenda një koperinë te vetme…Pas një shqyrtimi dhe studimi te thukte, Këshilli i lartpërmendur vendosi qe:
Së pari: Prej gjerave, qe patjetër duhet ditur muslimani nga feja e tij, është edhe ajo, për te cilën janë dakorduar muslimanet, se nuk ka fe te vërtetë ne sipërfaqen e tokës, përveç Islamit, i cili është përmbyllës i feve tjera, anulues i tyre, dhe si rezultat, nuk ka mbetur asnjë fe ne sipërfaqen e tokës, me te cilën Allahu,subhanehu ve teala, adhurohet ashtu siç Ai ka parapare. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,”E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85)
Islami, pas dërgimit te Muhammedit,Alejhi selam, është përkufizuar ne vetëm atë, me te cilën erdhi Muhammedi, Alejhi selam.
Së dyti: Prej bazave te besimit ne fenë islame është edhe se Kur’ani është libri i fundit qiellor, i cili konsiderohet si anulues i librave te mëparshme, Tevratit e Ingjilit, është mbizotërues mbi to, keshtuqe nuk ka mbetur ndonjë libër, me te cilin lejohet adhurimi i Allahut përveç Kur’anit. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritëm librin (Kur’anin) e vërtetë që është vërtetues i librave të mëparshëm dhe garantues i tyre. Gjyko pra mes tyre me atë që All-llahu e zbriti, e mos pëlqe epshet e tyre e të largohesh nga e vërteta që të erdhi.”.(Maide 48)
Së treti: Patjetër duhet te besojmë se Tevrati dhe Ingjili janë anuluar me Kur’anin, te cilat fatkeqësisht i ka përshkruar edhe shtrembërimi, ndërrimi, shtimi, mangësia, siç është vene ne pah ne shume ajete te Kur’anit, P.sh: ” Për shkak se ata e thyen zotimin e tyre, Ne i mallkuam ata, dhe zemrat e tyre i bëmë të forta (të shtangura). Ata i ndryshojnë fjalët (në Tevrat) nga domethënia e tyre dhe braktisën një pjesë me të cilën ishin urdhëruar. Ti vazhdimisht do të vërejsh tradhtinë e një pjese të tyre, përpos një pakice nga ata”.(Maide 13), ” Eshtë shkatërrim për ata që me duart e veta e shkruajnë librin, e pastaj thonë: “Ky është prej All-llahut”! E për të arritur me të një fitim të paktë, pra është shkatërrim i madh për ta çka shkruan duart e tyre dhe është shkatërrim i madh për ta ajo çka fitojnë.”. (Bekare 79), “Në të vërtetë, një grup prej tyre janë ata që pështjellojnë gjuhët e tyre kur lexojnë librin (për ta deformuar kuptimin) ashtu që ju të mendoni se ajo (shprehje) është nga libri, po ajo nuk është nga libri (i vërtetë), madje thonë: “Kjo është nga All-llahu”! Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për All-llahun”. (Ali Imran 78)
Mu për këtë, ajo qe ka mbetur e vërtet prej tyre është e anuluar me fenë tone, ndërsa pjesa tjetër është ndërruar e zëvendësuar. Pejgamberi Alejhi selam ishte hidhëruar nga Omeri kur kishte pare një flete te Tevratit dhe i kishte thënë” A ne mua po dyshon o biri i Hattabit? A nuk kam ardhe me te (dergaten hyjnore), te bardhe e te pastër? Po te ishte vëllai im, Musai, gjalle, nuk do te kishte patur rrugëdalje tjetër përveç se te me pasonte”. ( Ahmedi, Daremiu dhe te tjerët)
Së katërti: Prej bazave te besimit te fesë sonë është edhe besimi se Muhammedi është vula e te gjithë pejgambereve dhe profetëve, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Muhammedi nuk ka qenë babai i asnjërit prej burrave tuaj por ai ishte i dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve,…”. (Ahzab 40) Nuk ka mbetur asnjë pejgamber, qe lejohet pasimi i tij përveç Muhammedit,Alejhi selam, dhe se po te ishte ndonjëri gjalle prej tyre nuk do te kishte patur tjetër rrugëdalje përveç se ta pasonte Muhammedin,Alejhi selam, ai dhe pasuesit e tij, siç thuhet ne Kur’an” Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: Nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, ju patjetër do ta besoni dhe ndihmoni pejgamberin që vjen pas juve, e që vërteton atë që ju keni pranë vetes. Tha (All-llahu): “A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim”? Ata thanë: “Ne e pranuam”! Tha (All-llahu): “Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju”!”.(Ali Imran 81)
Isai, kur te zbret ne kohen e fundit, ai do ta pasoje Muhammedin,Alejhi selam dhe te gjykoje sipas sheriatit (ligjit) te Muhammedit,Alejhi selam. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Që pranojnë të dërguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (që nuk shkruan as nuk lexon), të cilin e gjejnë të cilësuar (të përshkruar me virtytet e tij), te ata në Tevrat dhe në Inxhil,”.( A’raf 157)
Poashtu prej parimeve baze te besimit islam është edhe besimi se dërgimi i Muhammedit,Alejhi selam ka qene për te gjitha kohërat dhe vendet. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne nuk të dërguam ty ndryshe vetëm se për të gjithë njerëzit, myzhdedhënës dhe tërheqës i vërejtjes, por shumica e njerëzve nuk e dinë.”.(Sebe’ 28), ” Thuaj (Muhammed): “O ju njerëz! Unë jam i dërguari i All-llahut te të gjithë ju. “. (A’raf 158)
Së pesti: Sipas Islamit, duhet besuar se çdo kush qe nuk ka hyre ne Islam, çifut apo i krishtere qofte, mbesin pabesimtare dhe armiq te Allahut,Subhanehu ve teala, te dërguarit te Tij dhe besimtareve dhe se do te jene përherë ne zjarre, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ata nga ithtarët e librit dhe idhujtarët, të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartë,”. (Bejjine 1), ” S’ka dyshim se ata, të cilët nuk besuan nga ithtarët e librit dhe nga idhujtarët, do të jenë në zjarrin e xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë. Të tillët janë krijesa më e dëmshme.”.(Bejjineh 6),etj. Ndërsa Pejgamberi Alejhi selam ka thënë” Pasha Atë, ne dorën e te Cilit është shpirti im, nuk dëgjon për mua asnjë pjesëtarë i këtij ummeti, çifut apo krishtere qofte, pastaj vdes duke mos besuar ne atë, me te cilën jam dërguar,e te mos jete prej banoreve te zjarrit (xhehennemit)”. (Muslimi)
Mu për këtë, kush nuk i shpalle si pabesimtare çifutet dhe te krishterët, ai, bazuar ne rregullin ” Kush nuk e shpalle kafirin kafir (pabesimtarin pabesimtar), ai është pabesimtar”, është kafir (pabesimtare).
Së gjashti: Ftesa për Njësimin e Feve është ftese e ndyre dhe dhelparake, qëllimi prej se cilës është përzierja e se vërtetës me te koten, shkatërrimi i Islamit, shndërrimi ne gërmadhë i bazave te tij dhe nënçmimi i paimagjinuar i ithtarëve te tij. Argumenti për këtë është ” Ata do t’ju luftojnë juve vazhdimisht për t’ju zbrapsur, nëse munden, nga feja juaj.”.(Bekare 217) dhe ” Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njëjtë. “.(Nisa 89)
Së shtati: Prej gjurmëve te kësaj ftese mëkatare është edhe eliminimi i dallimeve ne mes Islamit dhe pabesimit, te vërtetës dhe te kotës, te mirës dhe te keqes, dhe thyerja e murit ndarës ne mes muslimaneve dhe pabesimtareve; (ne mënyrë qe) nuk ka me miqësi e as armiqësi, as xhihad dhe as luftim për ngritjen e fjalës se Allahut,Subhanehu ve teala, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun e as botën tjetër, nuk e konsiderojnë të ndaluar (haram) atë që e ndaloi All-llahu dhe i dërguari i Tij, nuk besojnë fenë e vërtetë, prej atyre të cilëve u është dhënë libri, derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të mposhtur.”.(Tewbe 29), ” Luftoni të gjithë idhujtarët pa dallim, siç ju luftojnë ata juve pa dallim, e dijeni se All-llahu është me ata që ruhen (të këqijave).”.(Tewbe 36)
Së teti: Nëse ftesa për Njësimin e Feve publikohet-është produkt i mendimit te një muslimani, atëherë kjo konsiderohet dezertim nga Islami, sepse kjo bie ndesh me parimet baze te besimit, sepse ai po pajton qe Allahut,Subhanehu ve teala t’i behet shok, te mohohet vërtetësia e Kur’anit, te mohohet fakti se Kur’ani është anulues i librave te mëparmë dhe Islami është anulues i feve te mëparshme, dhe bazuar ne këtë, kjo ide fetarisht është e refuzuar dhe e ndaluar rreptësishtë nga argumentet e Kur’anit, Sunnetit dhe Ixhamit (koncenzusit te muslimaneve).
Së nënti: Bazuar ne argumentet qe parashtruam konkludojme se:
1- Nuk i lejohet muslimanit, i cili beson ne Allahun për Zot, Islamin për fe, Muhammedin për pejgamber, te thërras ne këtë ftese mëkatare, te nxis për te, ta trasoje atë ne mesin e muslimaneve, e lere me t’i përgjigjët asaj, te hyje ne te apo t’iu përkas tubimeve te saj.
2- Nuk i lejohet muslimanet ta botoje Tevratin dhe Inxilin ndaras e lëre më me Kur’an ne kuadër te një kopertine. Kush e bën këtë ose thërret ne këtë, ai është ne një humbje te thelle, sepse ai ka bere përpjekje për bashkimin e se vërtetës (Kur’anit) dhe te kotës (Tevratit e Inxhilit).
3- Sikurqe nuk i lejohet muslimanet ftesës për ndërtimin e një faltoreje te përbashkët (xhami, kishe dhe sinagoge), poashtu nuk i lejohet qe te pranoje fe tjetër përveç Islamit, sepse kjo do te përcaktonte se tri fete janë te pranuara dhe lejohet adhurimi me cilën te duash, pastaj Islami nuk është anulues i tyre, dhe ajo qe nuk ka asfare dyshimi se pranimi i kësaj është kufer (pabesim) dhe humbje nga e vërteta, sepse vie direkt ne kundërshtim me Kur’anin, Sunnetin dhe koncenzusin e myslimaneve, pastaj është pranim se dredhitë, devijimet dhe shtrembërimet e çifuteve dhe te krishterëve janë prej Zotit, qofte i pastër Allahu,subhanehu ve teala, nga këto trillime!!! Poashtu nuk lejohet qe kishat t’i quajmë shtëpi te Allahut,subhanehu ve teala, dhe se ithtarët e kishës e adhurojnë Zotin ashtu siç duhet, sepse ibadeti-adhurimi i tyre nuk është i vërtetë dhe nuk është i ngjashëm me adhurimin ne Islam. Mu për këtë thotë Allahu,subhanehu ve teala,” E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85) Ibni Tejmije, ne njërën nga fetwate e tij kishte thënë: Kishat dhe sinagogat nuk janë shtëpi te Allahut,Subhanehu ve teala; ato qe konsiderohen shtëpitë te Allahut,Subhanehu ve teala janë xhamitë, sepse ato te parat janë shtëpi, ne te cilat mohohet Allahu,subhanehu ve teala, edhe nëse ceket ne to dhe se shtëpitë janë ne te njëjtën pozite me familjet e tyre, meqë familjet e tyre janë pabesimtave atëherë edhe ato janë shtëpi te adhurimit te pabesimtareve”. (Shif: Vell: 22, f: 162)
Së dhjeti: Gjënë te cilën duhet ta dimë është se neve e kemi obligim t’i thërrasim ne Islam te gjithë pabesimtaret, e ne veçanti ithtarët e librit (çifutet dhe te krishterët), duke i ftuar me ane te fjalës se mire, dialogut te ndërsjellë dhe mosleshimit pe asgjë nga parimet islame. Këtë për faktin qe ta përqafojnë Islamin, te hyjnë ne te, ose te vdesin duke ua demantuar tezat e tyre me argumente ose te jetojnë dhe te binden me argumente, thotë Allahu” Thuaju (o i dërguar): “O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njëjtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: Të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos e konsiderojmë njëri – tjetrin zotër pos All-llahut”! E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: “Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)”!”. (Ali Imran 64)
Ndërsa sa i përket takimit, dialogut dhe polemikave me ta, për te anashkaluar ndonjë parim islam, ose për te lëshuar pe siç thotë populli, konsiderohet gjë e kote, te cilën e urren dhe refuzon Allahu,subhanehu ve teala, i dërguari i Tij dhe muslimanet. Qofte i pastër Allahu nga ajo qe ia përshkruajnë!!! Thotë Allahu”…dhe ruaju rrezikut të tyre që të mos të shmangin nga një pjesë e asaj që ta zbriti All-llahu…”.(Maide 49)
Komisioni i lartepermnedur derisa po sqaron këto gjera, shfrytëzon rastin qe t’i këshilloj besimtaret e ne veçanti dijetaret qe t’ia kenë friken Allahut,Subhanehu ve teala, ta ruajnë Islamin nga kërcënimet e qellimkeqive,e ne veçanti nga thirrja famëkeqe” Njësimi i feve”.
E lusim Allahun, qe asnjë musliman te mos jete shkaktar i depërtimit te kësaj teze ne vendet islame…E lusim Allahun me emrat e Tij te bukur dhe me cilësitë e Tij te përkryera, te na ruaje nga këto sprova dhe te na beje udhëzues, ruajtës te Islamit me udhëzim dhe drite deri sa ta takojmë Atë duke qene i kënaqur me ne!!!( )
Përshëndetjet qofshin mbi te dërguarin tone, Muhammedin, Alejhi selam,!!!
Përshtati: Sedat IslamiNJËSIMI I FEVE
“E kush kërkon fe tjetër pos Islamit, nuk do t’i pranohet!”
KËSHILLI I PËRHERSHËM PËR PUNIME SHKENCORE DHE FETWA
Falënderimi i takon Allahut,Subhanehu ve teala ndërsa paqa, mëshira, bekimi dhe urata qofshin mbi te dërguarin tone, pas te cilit nuk ka me te dërguar, familjen, shokët dhe tere pasuesit e tij gjer ne amshim, me pas:
Këshilli i përhershëm për punime shkencore dhe fetwa ka shqyrtuar pyetjet qe i janë parashtruar dhe artikujt dhe mendimet, qe janë publikuar ne mjetet e informimit, ne lidhje me temën” Njësimi i feve”; respektivisht, njësimin e Islamit, fesë çifute dhe fesë se krishtere, duke ndërtuar një faltore te përbashkët: xhami, kishe dhe sinagoge ne te njëjtin vend, qofte ne universitete, aeroporte dhe sheshe te hapura (te përbashkëta), pastaj botimin e Kur’anit dhe te Ungjillit brenda një koperinë te vetme…Pas një shqyrtimi dhe studimi te thukte, Këshilli i lartpërmendur vendosi qe:
Së pari: Prej gjerave, qe patjetër duhet ditur muslimani nga feja e tij, është edhe ajo, për te cilën janë dakorduar muslimanet, se nuk ka fe te vërtetë ne sipërfaqen e tokës, përveç Islamit, i cili është përmbyllës i feve tjera, anulues i tyre, dhe si rezultat, nuk ka mbetur asnjë fe ne sipërfaqen e tokës, me te cilën Allahu,subhanehu ve teala, adhurohet ashtu siç Ai ka parapare. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,”E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85)
Islami, pas dërgimit te Muhammedit,Alejhi selam, është përkufizuar ne vetëm atë, me te cilën erdhi Muhammedi, Alejhi selam.
Së dyti: Prej bazave te besimit ne fenë islame është edhe se Kur’ani është libri i fundit qiellor, i cili konsiderohet si anulues i librave te mëparshme, Tevratit e Ingjilit, është mbizotërues mbi to, keshtuqe nuk ka mbetur ndonjë libër, me te cilin lejohet adhurimi i Allahut përveç Kur’anit. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritëm librin (Kur’anin) e vërtetë që është vërtetues i librave të mëparshëm dhe garantues i tyre. Gjyko pra mes tyre me atë që All-llahu e zbriti, e mos pëlqe epshet e tyre e të largohesh nga e vërteta që të erdhi.”.(Maide 48)
Së treti: Patjetër duhet te besojmë se Tevrati dhe Ingjili janë anuluar me Kur’anin, te cilat fatkeqësisht i ka përshkruar edhe shtrembërimi, ndërrimi, shtimi, mangësia, siç është vene ne pah ne shume ajete te Kur’anit, P.sh: ” Për shkak se ata e thyen zotimin e tyre, Ne i mallkuam ata, dhe zemrat e tyre i bëmë të forta (të shtangura). Ata i ndryshojnë fjalët (në Tevrat) nga domethënia e tyre dhe braktisën një pjesë me të cilën ishin urdhëruar. Ti vazhdimisht do të vërejsh tradhtinë e një pjese të tyre, përpos një pakice nga ata”.(Maide 13), ” Eshtë shkatërrim për ata që me duart e veta e shkruajnë librin, e pastaj thonë: “Ky është prej All-llahut”! E për të arritur me të një fitim të paktë, pra është shkatërrim i madh për ta çka shkruan duart e tyre dhe është shkatërrim i madh për ta ajo çka fitojnë.”. (Bekare 79), “Në të vërtetë, një grup prej tyre janë ata që pështjellojnë gjuhët e tyre kur lexojnë librin (për ta deformuar kuptimin) ashtu që ju të mendoni se ajo (shprehje) është nga libri, po ajo nuk është nga libri (i vërtetë), madje thonë: “Kjo është nga All-llahu”! Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për All-llahun”. (Ali Imran 78)
Mu për këtë, ajo qe ka mbetur e vërtet prej tyre është e anuluar me fenë tone, ndërsa pjesa tjetër është ndërruar e zëvendësuar. Pejgamberi Alejhi selam ishte hidhëruar nga Omeri kur kishte pare një flete te Tevratit dhe i kishte thënë” A ne mua po dyshon o biri i Hattabit? A nuk kam ardhe me te (dergaten hyjnore), te bardhe e te pastër? Po te ishte vëllai im, Musai, gjalle, nuk do te kishte patur rrugëdalje tjetër përveç se te me pasonte”. ( Ahmedi, Daremiu dhe te tjerët)
Së katërti: Prej bazave te besimit te fesë sonë është edhe besimi se Muhammedi është vula e te gjithë pejgambereve dhe profetëve, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Muhammedi nuk ka qenë babai i asnjërit prej burrave tuaj por ai ishte i dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve,…”. (Ahzab 40) Nuk ka mbetur asnjë pejgamber, qe lejohet pasimi i tij përveç Muhammedit,Alejhi selam, dhe se po te ishte ndonjëri gjalle prej tyre nuk do te kishte patur tjetër rrugëdalje përveç se ta pasonte Muhammedin,Alejhi selam, ai dhe pasuesit e tij, siç thuhet ne Kur’an” Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: Nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, ju patjetër do ta besoni dhe ndihmoni pejgamberin që vjen pas juve, e që vërteton atë që ju keni pranë vetes. Tha (All-llahu): “A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim”? Ata thanë: “Ne e pranuam”! Tha (All-llahu): “Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju”!”.(Ali Imran 81)
Isai, kur te zbret ne kohen e fundit, ai do ta pasoje Muhammedin,Alejhi selam dhe te gjykoje sipas sheriatit (ligjit) te Muhammedit,Alejhi selam. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Që pranojnë të dërguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (që nuk shkruan as nuk lexon), të cilin e gjejnë të cilësuar (të përshkruar me virtytet e tij), te ata në Tevrat dhe në Inxhil,”.( A’raf 157)
Poashtu prej parimeve baze te besimit islam është edhe besimi se dërgimi i Muhammedit,Alejhi selam ka qene për te gjitha kohërat dhe vendet. Thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ne nuk të dërguam ty ndryshe vetëm se për të gjithë njerëzit, myzhdedhënës dhe tërheqës i vërejtjes, por shumica e njerëzve nuk e dinë.”.(Sebe’ 28), ” Thuaj (Muhammed): “O ju njerëz! Unë jam i dërguari i All-llahut te të gjithë ju. “. (A’raf 158)
Së pesti: Sipas Islamit, duhet besuar se çdo kush qe nuk ka hyre ne Islam, çifut apo i krishtere qofte, mbesin pabesimtare dhe armiq te Allahut,Subhanehu ve teala, te dërguarit te Tij dhe besimtareve dhe se do te jene përherë ne zjarre, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Ata nga ithtarët e librit dhe idhujtarët, të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartë,”. (Bejjine 1), ” S’ka dyshim se ata, të cilët nuk besuan nga ithtarët e librit dhe nga idhujtarët, do të jenë në zjarrin e xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë. Të tillët janë krijesa më e dëmshme.”.(Bejjineh 6),etj. Ndërsa Pejgamberi Alejhi selam ka thënë” Pasha Atë, ne dorën e te Cilit është shpirti im, nuk dëgjon për mua asnjë pjesëtarë i këtij ummeti, çifut apo krishtere qofte, pastaj vdes duke mos besuar ne atë, me te cilën jam dërguar,e te mos jete prej banoreve te zjarrit (xhehennemit)”. (Muslimi)
Mu për këtë, kush nuk i shpalle si pabesimtare çifutet dhe te krishterët, ai, bazuar ne rregullin ” Kush nuk e shpalle kafirin kafir (pabesimtarin pabesimtar), ai është pabesimtar”, është kafir (pabesimtare).
Së gjashti: Ftesa për Njësimin e Feve është ftese e ndyre dhe dhelparake, qëllimi prej se cilës është përzierja e se vërtetës me te koten, shkatërrimi i Islamit, shndërrimi ne gërmadhë i bazave te tij dhe nënçmimi i paimagjinuar i ithtarëve te tij. Argumenti për këtë është ” Ata do t’ju luftojnë juve vazhdimisht për t’ju zbrapsur, nëse munden, nga feja juaj.”.(Bekare 217) dhe ” Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njëjtë. “.(Nisa 89)
Së shtati: Prej gjurmëve te kësaj ftese mëkatare është edhe eliminimi i dallimeve ne mes Islamit dhe pabesimit, te vërtetës dhe te kotës, te mirës dhe te keqes, dhe thyerja e murit ndarës ne mes muslimaneve dhe pabesimtareve; (ne mënyrë qe) nuk ka me miqësi e as armiqësi, as xhihad dhe as luftim për ngritjen e fjalës se Allahut,Subhanehu ve teala, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,” Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun e as botën tjetër, nuk e konsiderojnë të ndaluar (haram) atë që e ndaloi All-llahu dhe i dërguari i Tij, nuk besojnë fenë e vërtetë, prej atyre të cilëve u është dhënë libri, derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të mposhtur.”.(Tewbe 29), ” Luftoni të gjithë idhujtarët pa dallim, siç ju luftojnë ata juve pa dallim, e dijeni se All-llahu është me ata që ruhen (të këqijave).”.(Tewbe 36)
Së teti: Nëse ftesa për Njësimin e Feve publikohet-është produkt i mendimit te një muslimani, atëherë kjo konsiderohet dezertim nga Islami, sepse kjo bie ndesh me parimet baze te besimit, sepse ai po pajton qe Allahut,Subhanehu ve teala t’i behet shok, te mohohet vërtetësia e Kur’anit, te mohohet fakti se Kur’ani është anulues i librave te mëparmë dhe Islami është anulues i feve te mëparshme, dhe bazuar ne këtë, kjo ide fetarisht është e refuzuar dhe e ndaluar rreptësishtë nga argumentet e Kur’anit, Sunnetit dhe Ixhamit (koncenzusit te muslimaneve).
Së nënti: Bazuar ne argumentet qe parashtruam konkludojme se:
1- Nuk i lejohet muslimanit, i cili beson ne Allahun për Zot, Islamin për fe, Muhammedin për pejgamber, te thërras ne këtë ftese mëkatare, te nxis për te, ta trasoje atë ne mesin e muslimaneve, e lere me t’i përgjigjët asaj, te hyje ne te apo t’iu përkas tubimeve te saj.
2- Nuk i lejohet muslimanet ta botoje Tevratin dhe Inxilin ndaras e lëre më me Kur’an ne kuadër te një kopertine. Kush e bën këtë ose thërret ne këtë, ai është ne një humbje te thelle, sepse ai ka bere përpjekje për bashkimin e se vërtetës (Kur’anit) dhe te kotës (Tevratit e Inxhilit).
3- Sikurqe nuk i lejohet muslimanet ftesës për ndërtimin e një faltoreje te përbashkët (xhami, kishe dhe sinagoge), poashtu nuk i lejohet qe te pranoje fe tjetër përveç Islamit, sepse kjo do te përcaktonte se tri fete janë te pranuara dhe lejohet adhurimi me cilën te duash, pastaj Islami nuk është anulues i tyre, dhe ajo qe nuk ka asfare dyshimi se pranimi i kësaj është kufer (pabesim) dhe humbje nga e vërteta, sepse vie direkt ne kundërshtim me Kur’anin, Sunnetin dhe koncenzusin e myslimaneve, pastaj është pranim se dredhitë, devijimet dhe shtrembërimet e çifuteve dhe te krishterëve janë prej Zotit, qofte i pastër Allahu,subhanehu ve teala, nga këto trillime!!! Poashtu nuk lejohet qe kishat t’i quajmë shtëpi te Allahut,subhanehu ve teala, dhe se ithtarët e kishës e adhurojnë Zotin ashtu siç duhet, sepse ibadeti-adhurimi i tyre nuk është i vërtetë dhe nuk është i ngjashëm me adhurimin ne Islam. Mu për këtë thotë Allahu,subhanehu ve teala,” E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t’i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshëpruarit.”.(Ali Imran 85) Ibni Tejmije, ne njërën nga fetwate e tij kishte thënë: Kishat dhe sinagogat nuk janë shtëpi te Allahut,Subhanehu ve teala; ato qe konsiderohen shtëpitë te Allahut,Subhanehu ve teala janë xhamitë, sepse ato te parat janë shtëpi, ne te cilat mohohet Allahu,subhanehu ve teala, edhe nëse ceket ne to dhe se shtëpitë janë ne te njëjtën pozite me familjet e tyre, meqë familjet e tyre janë pabesimtave atëherë edhe ato janë shtëpi te adhurimit te pabesimtareve”. (Shif: Vell: 22, f: 162)
Së dhjeti: Gjënë te cilën duhet ta dimë është se neve e kemi obligim t’i thërrasim ne Islam te gjithë pabesimtaret, e ne veçanti ithtarët e librit (çifutet dhe te krishterët), duke i ftuar me ane te fjalës se mire, dialogut te ndërsjellë dhe mosleshimit pe asgjë nga parimet islame. Këtë për faktin qe ta përqafojnë Islamin, te hyjnë ne te, ose te vdesin duke ua demantuar tezat e tyre me argumente ose te jetojnë dhe te binden me argumente, thotë Allahu” Thuaju (o i dërguar): “O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njëjtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: Të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos e konsiderojmë njëri – tjetrin zotër pos All-llahut”! E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: “Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)”!”. (Ali Imran 64)
Ndërsa sa i përket takimit, dialogut dhe polemikave me ta, për te anashkaluar ndonjë parim islam, ose për te lëshuar pe siç thotë populli, konsiderohet gjë e kote, te cilën e urren dhe refuzon Allahu,subhanehu ve teala, i dërguari i Tij dhe muslimanet. Qofte i pastër Allahu nga ajo qe ia përshkruajnë!!! Thotë Allahu”…dhe ruaju rrezikut të tyre që të mos të shmangin nga një pjesë e asaj që ta zbriti All-llahu…”.(Maide 49)
Komisioni i lartepermnedur derisa po sqaron këto gjera, shfrytëzon rastin qe t’i këshilloj besimtaret e ne veçanti dijetaret qe t’ia kenë friken Allahut,Subhanehu ve teala, ta ruajnë Islamin nga kërcënimet e qellimkeqive,e ne veçanti nga thirrja famëkeqe” Njësimi i feve”.
E lusim Allahun, qe asnjë musliman te mos jete shkaktar i depërtimit te kësaj teze ne vendet islame…E lusim Allahun me emrat e Tij te bukur dhe me cilësitë e Tij te përkryera, te na ruaje nga këto sprova dhe te na beje udhëzues, ruajtës te Islamit me udhëzim dhe drite deri sa ta takojmë Atë duke qene i kënaqur me ne!!!( )
Përshëndetjet qofshin mbi te dërguarin tone, Muhammedin, Alejhi selam,!!!
Burimi:http://sedatislami.com
Përshtati: Sedat Islami
