Katër Gra

 

Katër Gra

 

Ishte njëherë, një tregtar i pasur që i kishte katër gra.

Gruaja e katërt, ishte ajo që e donte më së shumti.
… E zbukuronte me rroba luksoze dhe e trajtonte me butësi.
U kujdesej shumë për të dhe ia ofronte çdo të mirë.

Gruajen e tretë, edhe atë e donte shumë, ishte krenar me të dhe e vlerësonte para njerëzve.
Megjithatë, tregtari kishte gjithnjë frik se mos do ikej ndonjëher me një burrë tjetër.

Ai gjithashtu e donte edhe gruajen e tij të dyt. Ishte një person shumë e kujdesshme, çdoherë e durueshme dhe ajo ishte shoqja e tij e ngusht.
Çdoherë që takonte ndonjë problem u kthehej kah ajo dhe ajo e ndihmonte për të përballuar problemin që kishte.

Gruaja e parë ishte një partnere shumë besnike, loajale, ajo e kishte ndihmuar që ta ruaj pasurinë e vet por edhe u kujdesej për shtëpin e tij.

Një ditë, tregtari u sëmur. E kishte parandjenjën se do të vdiste së shpejti. Mendonte për jetën e tij luksoze dhe i thoshte vetës « tash i kam katër gra,
por kur të vdes ? Do t’jem i vetmuar ! »

E pyeti gruajen e katërt: « Të dua më së shumti, të kam pajisur me rrobat më të mira dhe jam kujdes shumë për ty. Tani që po vdes, a don t’më ndjekësh dhe t’më shoqërosh ? »
– « Hiq askund !» – iu përgjigjë gruaja e katërt.

Iku pa asnjë fjalë. Përgjigjeja e la tregtarin pa tekst!

I gjori tregtar e pyet gruajen e tij të tretë: «Shumë të kam dashur gjatë tërë jetës sime. Tani që po vdes, a don t’më ndjekësh dhe t’më shoqërosh? »
– Jo!, përgjigjet gruaja e tretë. «Jeta është shumë e bukur këtu!
Do të rimartohem pas vdekjes tënd! »

Zemra e të gjorit tregtar copëtohet në vend.

Atëhere e pyeti gruajen e tij të dyt: «Jam kthyer kah ti, e ti çdoherë më ke ndihmuar. Tani kam përsëri nevoj për ty. Kur do të vdes, a do t’më ndjekësh e t’më bësh shoqëri? »
– « Më vjen keq, por s’mundem asgjë për ty », ia kthen gruaja e dyt. « Nejse, mundem të përcjelli deri tek varri yte, por për më largë…. mos më ngushto të lutem!»

Përgjigjeja i bien si bubullima mbi kokë, dhe tregtari humb çdo shpresë.

Ja që atëhere, një zë thërret:
« Unë do të vie me ty, do të ndjeki kudo që të shkosh.»
Tregtari i ngriti syt, ajo qe gruaja e tij e parë. Ishte aq e zaift, thuajse vuante nga kequshqyerja.

I prekur thellë, tregtari tha:
«Është dashur të kujdesem më shumë për ty atëhere kur kisha mundësi …!»

Në fakt ne të gjithë i kemi katër “gra” në jetën tonë!

• Gruaja e katërt është “trupi ynë”, ne shumë mundohemi për kujdesin e tij, ai do të shkatërrohet kur do të vdesim ne.

•Gruaja e tretë është pasuria jonë. Kur të vdesim, i shkon diku tjetër.

•Gruaja dyt, është familja dhe shoqëria jonë. Shumë afër nesh gjatë jetës sonë, maksimumi që mund ta bëjn është përcjellja deri në varr.

•Gruaja e parë është diçka që nuk mund ta shohim, është shpirti ynë.

Shpeshhere i neglizhuar dhe i harruar në përpjekjen tonë për të mirat materiale dhe kënaqësive të pangopura.

E parfumosur dhe e zbukuruar nga veprat e mira dhe të shëndosha, apo e shëmtuar dhe me erë të neveritshme prej mëkateve dhe veprave tona të këqija, ajo është e vetmja që do të na ndjek kudo që të shkojm.

Ndoshta është idej e mirë që ta edukojmë atë, ta kultivojmë dhe ta forcojm tani, se sa të presim për të qenë në shtratin e vdekjes për t’u zgjënjyer. Jo?


Përktheu: Fitim Miftari, Preshevë

Must Read